Ik stuur je hierbij een heleboel opmerkingen over de spreads zoals ze er tot nu toe uit zien. Ik heb algemene en specifieke opmerkingen.
Groet,
Lucette Opmerkingen over opzet.
Algemeen * Ik mis een consequentie, een eenheid in beeld en woord. De teksten zijn nu zodanig verknipt, dat er geen consistent verhaal meer uit de halen is. Daardoor krijgt het beeld veel te veel nadruk. Beeld en woord moeten denk ik meer in evenwicht worden gebracht. * Typografisch vind ik het af en toe een beetje een Janboel. Waarom gebruik je de ene keer pop-art achtige letters en de andere keer een minimalistisch idioom? Waarom de ene keer groot en de andere keer piepklein? Als het nu zo zou zijn dat de sfeer in het verhaal ook verschrikkelijk kantelt, dan allez. Maar dat is niet zo. * Ik vind er mooie platen tussen zitten. Maar alles bij elkaar geeft het erg het idee alsof het wiel bij iedere spread die ik omsla opnieuw wordt uitgevonden. Plotseling wissel je van stijl, en ik begrijp de reden niet. Nu eens is een pagina helemaal wit, dan weer knalt ze uit haar voegen. * Ik vind de herhaling van Hier naar Wuustwezel en Herenthals ook nu bij beter bekijken niet geslaagd. Het onderbreekt het verhaal, verslapt de spanning die je juist in beeld en tekst wilt opbouwen. Ik zou het bij 1 keer laten en daarna niet meer. * Verder vind ik dat je echt niets in de tekst mag schrappen zonder overleg. Dat heb je nu tot mijn schrik echt heel veel gedaan, en ik begrijp pas sinds onze laatste ontmoeting dat het niet in je bedoeling lag om daar iets aan te veranderen. Ik dacht bijv, dat er pagina’s met tekst of balken met tekst nog tussen zouden komen te staan. * Ik vind niet dat je alinea’s uit hun verband mag rukken zoals je nu doet. Je haalt 1 zin eruit soms en zet dat pontificaal op een volgende bladzijde. Iedere alinea heeft zijn eigen ritme, dat heb ik expres zo geschreven, dus als je daar aan gaat sjorren, is het net alsof ik een afbeelding van jou zou gaan fotoshoppen. * Ik mis ten slotte de sfeer van het verhaal een beetje. Het is zoals Geert zei in onze laatste ontmoeting: alsof een vormgever aan de slag is gegaan die niets met taal of tekst heeft en die ook niet begrijpt wat er staat omdat hij bijvoorbeeld uit een ver buitenland komt. Waar is blauwe lucht? Waar zijn de weidse verten? Waar zijn de schorre honden en de peignoirs en sloffen? Ik zie ze ook niet op een abstracte manier terug.
Dan heb ik opmerkingen per spread. 1 Beeld van de fiets = blauw. Heel mooi maar karig openingsbeeld. Ik vind de tekst te klein afgedrukt. Het ruitjespatroon op de achtergrond (een rekenschrift?) kan ik in het verband van het verhaal niet goed plaatsen. Waarom ruitjes? 2. Wat ik ‘de geodriehoek’ noem. Ik herken er geen landkaart in, maar dat is wat je wil waarschijnlijk. Ook de vlakjes die je niet roze maakt en waar stukjes van de gevel van Herenthals (?) verschijnen, zijn te minimaal vind ik om opgemerkt te worden. Ik mis als tekst: ‘ waar ze een pintje namen op de grote markt en dan met een grote bocht via Wuustwezel weer terug.’ Als je volgens mij op de kaart kijkt, zie je overigens dat de hoofdpersoon dan uit NL moet komen. Want via een bocht van H. langs W. weer terug, gaat naar Nl’s Brabant. 3 Heel mooi beeld van de stofzuiger. 4 & 5 Waarom trek je de fietspomp weg van spread 4? Zo haal je eigenlijk het beeld en de alinea vind ik uit elkaar. Ik begrijp niet waarom je de rechterpagina van spread 5 zo karig houdt, met alleen een minuscuul stukje tekst. 6 De geodriehoek nummer 2. Ik vind hem inhoudelijk en visueel overbodig. 7 Waarom plak je deze tekst niet op de rechterpagina van spread 5? Ik ben het verband tussen de rug en degene die in Italics spreekt op de linkerpagina van 7 nu al kwijt. Jammer vind ik ook dat je de fietsbandenrug ‘ uit elkaar’ haalt. Je moet nu echt een bladzijde om te slaan om te zien waar het beeld op slaat. Daarmee haal je je eigen vondst juist weer onderuit vind ik. 8. Idem, zie bij 7. Bovendien ontbreekt hier een groot stuk tekst: ‘ Waarom zou hij ook? Jo was een goede vrouw en tegenover alle keren moeizame seks stonden de heerlijkste gehaktballen die Mo zich maar kon wensen en overhemden gestreken over de stoel. Het enige stuk bloot …t/m Japie waar ben je gebleven?’ 9. Geodriehoek 3. Ik zou hem weglaten. Ik vind het een onderbreking van het verhaal, en er wordt ook in het verhaal niet zoveel nadruk op gelegd. 10. Half witte pagina: kan. Maar niet als je daarvoor een heleboel tekst (zie bij 9) weghaalt. Ik begrijp het cijferbeeld niet. Waar slaat dit op? Zijn het rontgencodes? Fotoafdrukken? 11. Geodriehoek 4. Schrap. 12. Mooi verknipt beeld, maar realiseer je wel dat het een enorme stijlbreuk met het voorgaande is. Het is een soort van seventies-pop art achtig beeld. Ik begrijp verder niet waarom hier ineens het corps van de letters wel groot kan, en op andere spreads niet. Ik zie er de logica niet van in. Ik begrijp ook het diapositief niet. Het werkt goed, maar waarom doe je dat dan op de andere bladzijden niet ook? Verder ontbreekt hier tekst: ‘ De schilderijtjes en de lijstjes, de potjes en vaasjes en andere prullaria waarmee ze het huis volstouwde.’ 13. Ik ben heel ongelukkig met de pagina ‘ Dat was Jo’s ding.’ Dat is bedoeld als einde van een alinea. Niet als iets dat volstrekt verloren in de ruimte staat. Het gaat juist om mensen die zich omringen met dingen, hun handen altijd vol hebben met etenswaren, altijd kauwen en een heleboel meer. Ze zijn het tegendeel van leeg en minimalistisch. Waarom Jo’s ding zo’n groot corps, en Mo’s ding zo klein? 14 & 15 Leeg maar kan. 16. Geodriehoek 5. Schrap. 17. Er ontbreekt tekst. Het moet zijn: ‘ In het begin trapte hij acht kilometer heen en acht kilometer terug.’ Dat trappen is essentieel, want dat geeft aan dat hij vroeger veel fietste. Bovendien komt dan die auto niet uit het niets opduiken. 18. Geodriehoek 6. Schrap. 19. Is dit echt een opel kadet? Je moet zoeken naar een model uit eind jaren zestig. Er ontbreekt de tekst. ‘kocht hij’. Dat is essentieel voor het lezen. Het wordt: Maar toen er meer geld kwam, kocht hij… ‘ Dan mag je van mij best in plaats van het woord opel kadet een plaatje laten zien. Maar niet nog meer woorden weghalen, want dan weet je niet meer wat je leest. 20. Geodriehoek 7: schap. 21. Linkerdeel is onleesbaar. De achtergrond van het plaatje ontgaat mij ook. En waarom het erin is gezet alsof het uit de papierversnipperaar komt…? Verder ontbreekt er tekst: ‘Het licht van de ochtend was knapperig als de jonge sperzieboontjes achter in de tuin.’ Wat betreft het rechterdeel: Ik vind het typografisch altijd een beetje flauw om iedere spreker een ander lettertype te geven, Mo, Jo en nu ook de jongens van Mertens. Alsof het lettertype de oplossing van jouw probleem moet geven. Daar moet je altijd mee oppassen, vind ik. 22. Geodriehoek 8: schrap. Haalt alle spanning weg. 23. De tekst die ontbreekt is: ‘die jongens van Sjef.’ Ik zou het er toch graag in willen, voor de duidelijkheid. 24. Ik vind het een stijlbreuk vanaf hier. Al vind ik de pagina’s mooier en interessanter dan die in het begin. Maar gewoon per spread: ik zou die hartslagmeter niet eindeloos veel spreads door laten gaan. Op een gegeven moment weten we het wel. Verder vind ik de tekst onleesbaar tegen het rood en opnieuw erg klein. En ook hier ontbreekt tekst die ik essentieel vind: ‘De doodvlees-rook van de barbecue van Mertens bedierf alles wat er aan jasmijn, vlinderstruik en zoete sering in de tuin stond te bloeien.’ 25. Ik begrijp het beeld niet. Ik vind het een chaos van dingen door elkaar heeb. Hartslagmeters met woningen met een stippeltraject met tekst. Ik zou het veel rustiger willen. Ook nu vind ik de letters weer te klein en te onleesbaar tegen het rood en het zwart (!). Verder moet je niet zeggen: ZIJ zagen hem niet staan. Maar ‘De jongens van Sjef’. Het verhaal moet te volgen blijven. 26. Schrap. Wat is dit? Een crematorium? 27. Mooie pagina maar wel heel erg seventies en Barbara Kruger. De achtergrond van de boombasten begrijp ik niet helemaal. Kun je daar niet een heleboel heggen van maken? Ook een abstract effect, maar dan dekt het beeld in ieder geval de lading. 28. Mooi spread. Maar misschien moet je hier de tekst nog een keer in een kader eronderaan plakken. Nu ontbreekt het verband tussen de teksten, zoals ‘ Jo’s hoofd dook op uit de kelder.’ Of: ‘ zei Jo en zette de televisie aan. Ze klopte naast zich op de bank.’ 29. Misschien alleen hier de hartfilm tonen, en dan een veel groter contrast maken tussen adrenaline en niet. Verder vind ik de tekst weer onleesbaar 30 Mooie paina. 31. Weer die stijlbreuk. Waarom teken je de racefiets? Waarom gebruik je geen foto? Dat zou al veel meer eenheid in je beeld brengen. De tekst vind ik onleesbaar. En typografisch weer hetzelfde probleem: waarom moeten de jongens van Sjef in een ander lettertype? Het wordt zo’n vondstje. 32. Erg droge spread. Qua stijl ben ik nu terug bij een soort jonge jongensboek, waarbij de plaatjes worden gestempeld. Er ontbreekt tekst: ‘ Mo propte de andere helft van de reep in zijn mond. Hij hoorde gerasp van een fietstuur dat tegen een bakstenen muur schuurde.’ 33. Ook weer: erg koud. Deze beelden moet de man zijn fantasie in werking zetten maar doen dat helemaal niet. Het is een kille boel. 34 Stempelen…. Er ontbreekt tekst: ‘ En daarna hoorde hij het droge getik van de noppen…’ Zo wordt het onbegrijpelijk. 35. Mooi, maar realiseer je wel dat het een joekel van een stijlbreuk met de rest is. Ik vind de sfeer, hoe mooi ik de plaat ook vind, helemaal niet bij de sfeer van het verhaal passen. 36. Hiervoor geldt hetzelfde. Je hebt ook het begin van een zin geschrapt, zodat er nu alleen maar staat ‘ zijn oor er vlak tegenaan.’ Daar moet nog voor: ‘ Hij legde.’ 37. Ik zei al tegen je dat ik die gestreepte overhemden, die volgens jou spierbundels zijn, helemaal niet op de tekst vind passen. 38. Een allegaartje vind ik. Hoeveel lettertypes bij en door elkaar? Een groot deel is ook onleesbaar. Er is geen verband meer binnen de alinea’s, alles is uit elkaar getrokken. Er ontbreekt tekst: ‘ elleboogde het licht aan.’
1 opmerking:
Ha die Michiel,
Ik stuur je hierbij een heleboel opmerkingen over de spreads zoals ze er tot nu toe uit zien. Ik heb algemene en specifieke opmerkingen.
Groet,
Lucette
Opmerkingen over opzet.
Algemeen
* Ik mis een consequentie, een eenheid in beeld en woord. De teksten zijn nu zodanig verknipt, dat er geen consistent verhaal meer uit de halen is. Daardoor krijgt het beeld veel te veel nadruk. Beeld en woord moeten denk ik meer in evenwicht worden gebracht.
* Typografisch vind ik het af en toe een beetje een Janboel. Waarom gebruik je de ene keer pop-art achtige letters en de andere keer een minimalistisch idioom? Waarom de ene keer groot en de andere keer piepklein?
Als het nu zo zou zijn dat de sfeer in het verhaal ook verschrikkelijk kantelt, dan allez. Maar dat is niet zo.
* Ik vind er mooie platen tussen zitten. Maar alles bij elkaar geeft het erg het idee alsof het wiel bij iedere spread die ik omsla opnieuw wordt uitgevonden. Plotseling wissel je van stijl, en ik begrijp de reden niet. Nu eens is een pagina helemaal wit, dan weer knalt ze uit haar voegen.
* Ik vind de herhaling van Hier naar Wuustwezel en Herenthals ook nu bij beter bekijken niet geslaagd. Het onderbreekt het verhaal, verslapt de spanning die je juist in beeld en tekst wilt opbouwen. Ik zou het bij 1 keer laten en daarna niet meer.
* Verder vind ik dat je echt niets in de tekst mag schrappen zonder overleg. Dat heb je nu tot mijn schrik echt heel veel gedaan, en ik begrijp pas sinds onze laatste ontmoeting dat het niet in je bedoeling lag om daar iets aan te veranderen. Ik dacht bijv, dat er pagina’s met tekst of balken met tekst nog tussen zouden komen te staan. * Ik vind niet dat je alinea’s uit hun verband mag rukken zoals je nu doet. Je haalt 1 zin eruit soms en zet dat pontificaal op een volgende bladzijde. Iedere alinea heeft zijn eigen ritme, dat heb ik expres zo geschreven, dus als je daar aan gaat sjorren, is het net alsof ik een afbeelding van jou zou gaan fotoshoppen.
* Ik mis ten slotte de sfeer van het verhaal een beetje. Het is zoals Geert zei in onze laatste ontmoeting: alsof een vormgever aan de slag is gegaan die niets met taal of tekst heeft en die ook niet begrijpt wat er staat omdat hij bijvoorbeeld uit een ver buitenland komt. Waar is blauwe lucht? Waar zijn de weidse verten? Waar zijn de schorre honden en de peignoirs en sloffen? Ik zie ze ook niet op een abstracte manier terug.
Dan heb ik opmerkingen per spread.
1 Beeld van de fiets = blauw. Heel mooi maar karig openingsbeeld. Ik vind de tekst te klein afgedrukt. Het ruitjespatroon op de achtergrond (een rekenschrift?) kan ik in het verband van het verhaal niet goed plaatsen. Waarom ruitjes?
2. Wat ik ‘de geodriehoek’ noem. Ik herken er geen landkaart in, maar dat is wat je wil waarschijnlijk. Ook de vlakjes die je niet roze maakt en waar stukjes van de gevel van Herenthals (?) verschijnen, zijn te minimaal vind ik om opgemerkt te worden. Ik mis als tekst: ‘ waar ze een pintje namen op de grote markt en dan met een grote bocht via Wuustwezel weer terug.’ Als je volgens mij op de kaart kijkt, zie je overigens dat de hoofdpersoon dan uit NL moet komen. Want via een bocht van H. langs W. weer terug, gaat naar Nl’s Brabant.
3 Heel mooi beeld van de stofzuiger.
4 & 5 Waarom trek je de fietspomp weg van spread 4? Zo haal je eigenlijk het beeld en de alinea vind ik uit elkaar. Ik begrijp niet waarom je de rechterpagina van spread 5 zo karig houdt, met alleen een minuscuul stukje tekst.
6 De geodriehoek nummer 2. Ik vind hem inhoudelijk en visueel overbodig.
7 Waarom plak je deze tekst niet op de rechterpagina van spread 5? Ik ben het verband tussen de rug en degene die in Italics spreekt op de linkerpagina van 7 nu al kwijt. Jammer vind ik ook dat je de fietsbandenrug ‘ uit elkaar’ haalt. Je moet nu echt een bladzijde om te slaan om te zien waar het beeld op slaat. Daarmee haal je je eigen vondst juist weer onderuit vind ik.
8. Idem, zie bij 7. Bovendien ontbreekt hier een groot stuk tekst: ‘ Waarom zou hij ook? Jo was een goede vrouw en tegenover alle keren moeizame seks stonden de heerlijkste gehaktballen die Mo zich maar kon wensen en overhemden gestreken over de stoel.
Het enige stuk bloot …t/m Japie waar ben je gebleven?’
9. Geodriehoek 3. Ik zou hem weglaten. Ik vind het een onderbreking van het verhaal, en er wordt ook in het verhaal niet zoveel nadruk op gelegd.
10. Half witte pagina: kan. Maar niet als je daarvoor een heleboel tekst (zie bij 9) weghaalt. Ik begrijp het cijferbeeld niet. Waar slaat dit op? Zijn het rontgencodes? Fotoafdrukken?
11. Geodriehoek 4. Schrap.
12. Mooi verknipt beeld, maar realiseer je wel dat het een enorme stijlbreuk met het voorgaande is. Het is een soort van seventies-pop art achtig beeld. Ik begrijp verder niet waarom hier ineens het corps van de letters wel groot kan, en op andere spreads niet. Ik zie er de logica niet van in. Ik begrijp ook het diapositief niet. Het werkt goed, maar waarom doe je dat dan op de andere bladzijden niet ook?
Verder ontbreekt hier tekst: ‘ De schilderijtjes en de lijstjes, de potjes en vaasjes en andere prullaria waarmee ze het huis volstouwde.’
13. Ik ben heel ongelukkig met de pagina ‘ Dat was Jo’s ding.’ Dat is bedoeld als einde van een alinea. Niet als iets dat volstrekt verloren in de ruimte staat. Het gaat juist om mensen die zich omringen met dingen, hun handen altijd vol hebben met etenswaren, altijd kauwen en een heleboel meer. Ze zijn het tegendeel van leeg en minimalistisch. Waarom Jo’s ding zo’n groot corps, en Mo’s ding zo klein?
14 & 15 Leeg maar kan.
16. Geodriehoek 5. Schrap.
17. Er ontbreekt tekst. Het moet zijn: ‘ In het begin trapte hij acht kilometer heen en acht kilometer terug.’ Dat trappen is essentieel, want dat geeft aan dat hij vroeger veel fietste. Bovendien komt dan die auto niet uit het niets opduiken.
18. Geodriehoek 6. Schrap.
19. Is dit echt een opel kadet? Je moet zoeken naar een model uit eind jaren zestig. Er ontbreekt de tekst. ‘kocht hij’.
Dat is essentieel voor het lezen. Het wordt: Maar toen er meer geld kwam, kocht hij… ‘ Dan mag je van mij best in plaats van het woord opel kadet een plaatje laten zien. Maar niet nog meer woorden weghalen, want dan weet je niet meer wat je leest.
20. Geodriehoek 7: schap.
21. Linkerdeel is onleesbaar. De achtergrond van het plaatje ontgaat mij ook. En waarom het erin is gezet alsof het uit de papierversnipperaar komt…? Verder ontbreekt er tekst: ‘Het licht van de ochtend was knapperig als de jonge sperzieboontjes achter in de tuin.’
Wat betreft het rechterdeel: Ik vind het typografisch altijd een beetje flauw om iedere spreker een ander lettertype te geven, Mo, Jo en nu ook de jongens van Mertens. Alsof het lettertype de oplossing van jouw probleem moet geven. Daar moet je altijd mee oppassen, vind ik.
22. Geodriehoek 8: schrap. Haalt alle spanning weg.
23. De tekst die ontbreekt is: ‘die jongens van Sjef.’ Ik zou het er toch graag in willen, voor de duidelijkheid.
24. Ik vind het een stijlbreuk vanaf hier. Al vind ik de pagina’s mooier en interessanter dan die in het begin. Maar gewoon per spread: ik zou die hartslagmeter niet eindeloos veel spreads door laten gaan. Op een gegeven moment weten we het wel. Verder vind ik de tekst onleesbaar tegen het rood en opnieuw erg klein. En ook hier
ontbreekt tekst die ik essentieel vind: ‘De doodvlees-rook van de barbecue van Mertens bedierf alles wat er aan jasmijn, vlinderstruik en zoete sering in de tuin stond te bloeien.’
25. Ik begrijp het beeld niet. Ik vind het een chaos van dingen door elkaar heeb. Hartslagmeters met woningen met een stippeltraject met tekst. Ik zou het veel rustiger willen. Ook nu vind ik de letters weer te klein en te onleesbaar tegen het rood en het zwart (!). Verder moet je niet zeggen: ZIJ zagen hem niet staan. Maar ‘De jongens van Sjef’. Het verhaal moet te volgen blijven.
26. Schrap. Wat is dit? Een crematorium?
27. Mooie pagina maar wel heel erg seventies en Barbara Kruger. De achtergrond van de boombasten begrijp ik niet helemaal. Kun je daar niet een heleboel heggen van maken? Ook een abstract effect, maar dan dekt het beeld in ieder geval de lading.
28. Mooi spread. Maar misschien moet je hier de tekst nog een keer in een kader eronderaan plakken. Nu ontbreekt het verband tussen de teksten, zoals ‘ Jo’s hoofd dook op uit de kelder.’ Of: ‘ zei Jo en zette de televisie aan. Ze klopte naast zich op de bank.’
29. Misschien alleen hier de hartfilm tonen, en dan een veel groter contrast maken tussen adrenaline en niet. Verder vind ik de tekst weer onleesbaar
30 Mooie paina.
31. Weer die stijlbreuk. Waarom teken je de racefiets? Waarom gebruik je geen foto? Dat zou al veel meer eenheid in je beeld brengen. De tekst vind ik onleesbaar. En typografisch weer hetzelfde probleem: waarom moeten de jongens van Sjef in een ander lettertype? Het wordt zo’n vondstje.
32. Erg droge spread. Qua stijl ben ik nu terug bij een soort jonge jongensboek, waarbij de plaatjes worden gestempeld. Er ontbreekt tekst: ‘ Mo propte de andere helft van de reep in zijn mond. Hij hoorde gerasp van een fietstuur dat tegen een bakstenen muur schuurde.’
33. Ook weer: erg koud. Deze beelden moet de man zijn fantasie in werking zetten maar doen dat helemaal niet. Het is een kille boel.
34 Stempelen…. Er ontbreekt tekst: ‘ En daarna hoorde hij het droge getik van de noppen…’ Zo wordt het onbegrijpelijk.
35. Mooi, maar realiseer je wel dat het een joekel van een stijlbreuk met de rest is.
Ik vind de sfeer, hoe mooi ik de plaat ook vind, helemaal niet bij de sfeer van het verhaal passen.
36. Hiervoor geldt hetzelfde. Je hebt ook het begin van een zin geschrapt, zodat er nu alleen maar staat ‘ zijn oor er vlak tegenaan.’ Daar moet nog voor: ‘ Hij legde.’
37. Ik zei al tegen je dat ik die gestreepte overhemden, die volgens jou spierbundels zijn, helemaal niet op de tekst vind passen.
38. Een allegaartje vind ik. Hoeveel lettertypes bij en door elkaar? Een groot deel is ook onleesbaar. Er is geen verband meer binnen de alinea’s, alles is uit elkaar getrokken. Er ontbreekt tekst: ‘ elleboogde het licht aan.’
Een reactie posten